Uit onderzoek van Zembla blijkt dat de zorg en ondersteuning aan brandweermensen met trauma's ernstig tekortschiet. De brandweer heeft weinig zicht op de omvang en ernst van posttraumatische stressstoornis (PTSS) binnen hun eigen gelederen. Brandweerlieden moeten zelf voor psychologische hulp zorgen en worden betrokken bij lange juridische procedures. Bovendien worden medewerkers die uitvallen gekort op hun salaris, omdat PTSS niet erkend wordt als beroepsziekte door de brandweer. In tegenstelling tot de politie en Defensie. Het aantal brandweermensen met PTSS in Nederland is officieel beperkt tot een handvol, maar op basis van internationaal onderzoek kan dit aantal oplopen tot honderden, mogelijk zelfs 1500.
Brandweermensen geven aan niet goed voorbereid te worden op de impact van de heftige gebeurtenissen die ze meemaken. Daarnaast voert de brandweer steeds meer reanimaties uit, wat kan leiden tot psychische problemen. Veiligheidsregio's hebben volgens advocaat Vincent Dolderman hun zorgplicht als werkgever geschonden door onvoldoende zorg en ondersteuning te bieden. Het gebrek aan landelijk beleid en ondersteuning is ook merkbaar bij het Steunpunt Brandweer, dat na de subsidieperiode door veel veiligheidsregio's is afgehaakt. De directeuren van de veiligheidsregio's Amsterdam-Amstelland en Rotterdam-Rijnmond pleiten voor landelijke erkenning van PTSS als beroepsziekte, maar het is nog onzeker of dit zal gebeuren.
https://www.bnnvara.nl/zembla/artikelen/ptss-is-een-sluipmoordenaar
