Robert, een politieagent uit Den Haag, streeft ernaar de eerste Nederlandse agent te zijn die Mount Everest beklimt. Zijn avontuur naar Everest Base Camp, vol uitdagingen en inspirerende ontmoetingen, heeft als doel geld in te zamelen voor goede doelen. Ontdek zijn reis vol doorzettingsvermogen en motivatie.
Bij THISLINE zijn we gek op verhalen die laten zien wat voor bijzondere dingen collega’s doen, zowel binnen als buiten hun werk. Dit keer hebben we een verhaal dat letterlijk de hoogte ingaat: Robert, politieagent in Den Haag, wil als eerste Nederlandse agent de top van de wereld bereiken en daarmee geld ophalen voor twee goede doelen. In deze blog nemen we je mee in zijn reis naar Everest Base Camp, de eerste grote stap in zijn missie om Mount Everest zelf te beklimmen. Robert’s avontuur is er een van bijzondere ontmoetingen, pittige uitdagingen en vooral doorzettingsvermogen. Door zijn verhaal te delen proberen we collega’s die iets tofs doen een plek te geven om een verhaal te delen en te verbinden met mensen zoals jij. Samen staan we sterk.
Wie is Robert?
Robert werkt als hoofdagent bij de politie en is inmiddels een doorgewinterde avonturier. Hij groeide op in het buitenland, waardoor het avontuur hem al jong met de paplepel werd ingegoten. Altijd op zoek naar nieuwe ervaringen en uitdagingen, heeft hij besloten om niet alleen de Mount Everest Base Camp te bereiken, maar uiteindelijk de top zelf. “Ik hou van het onbekende,” zegt hij. “Dit is een uitdaging die niet iedereen aangaat, maar ik wil het doen en laten zien dat het kan.”
Het Avontuur Begint: Lukla, Het Gevaarlijkste Vliegveld ter Wereld
Het avontuur begint al goed met de landing op het vliegveld van Lukla, een van de meest beruchte vliegvelden ter wereld. “Je komt aanvliegen en ziet dat die landingsbaan zo’n beetje van de berg afloopt,” vertelt Robert. “Je moet er maar op vertrouwen dat die piloten weten wat ze doen, want er is geen ruimte voor fouten.” Voor Robert en zijn mede-klimmers is dit al een eerste test van stalen zenuwen.
De Eerste Stappen naar Base Camp
Vanaf Lukla begint de tocht naar Everest Base Camp, een pad dat Robert in tien dagen aflegt. Het traject bestaat uit steile paden, smalle bruggen en rivieren. Het fysieke gedeelte is pittig, maar de hoogte maakt het echt zwaar. “Je voelt letterlijk de lucht dunner worden en iedere stap voelt zwaarder,” zegt Robert. Hij vertelt hoe de gids hem al snel waarschuwt: op deze hoogte moet je niet zomaar eten wat je wilt of je lichaam overbelasten. “Ik zag Amerikanen om me heen die dachten dat ze wel een biertje en een hamburger konden nemen, maar die kwamen zichzelf knetterhard tegen. Hoogteziekte doet wat met je, dat is echt geen grapje.”
First responder mentaliteit: Doorzetten en Improviseren
Een groot deel van het avontuur zit hem in het onverwachte. Robert beschrijft het moment waarop hij amper geslapen heeft, en de gids ineens aanklopt met de mededeling dat ze eerder moeten vertrekken vanwege slecht weer. “Het is even slikken, maar je moet gewoon je spullen pakken en gáán. Wat maakt het uit, denk ik dan. Haast je als je tijd hebt, en dan heb je tijd als je haast hebt,” zegt hij nuchter. De tocht zelf kent meerdere van dit soort onverwachte momenten. Bijvoorbeeld de nachten in lodges, waar je verwacht een warme douche te hebben, maar het moet doen met “zes pakjes billendoekjes,” lacht Robert. “Daar word je creatief van.”
De Uitzichten die Het Allemaal Waard Maken
“Je loopt daar door die bergen, de ene bocht na de andere, en elke keer zie je een nieuw uitzicht dat je letterlijk de adem beneemt,” vertelt Robert. “Ik vroeg mijn gids op een gegeven moment of we de Mount Everest al zagen, maar hij moest lachen en zei dat we er nog lang niet waren.” Het is een traject van dagelijks kilometers lopen, steeds verder omhoog, en slapen in koude, kleine kamers. “Je hebt soms twee dekbedden nodig om een beetje warm te blijven,” vertelt hij. Maar de beloning komt telkens weer in de vorm van spectaculaire uitzichten en kleine dorpjes die hij passeert. “Kinderen spelen daar gewoon voetbal op een veldje in de middle of nowhere. Dat soort simpele momenten zijn fantastisch.”
Een Moment van Trots en Doorzettingsvermogen
De dag dat Robert uiteindelijk aankomt bij Everest Base Camp is er eentje die hij nooit zal vergeten. “Na al dat geploeter en die vermoeidheid, sta je daar dan toch. Je voelt een soort trots, maar ook opluchting. Je hebt die innerlijke strijd tegen jezelf gewonnen.” Robert droeg tijdens de tocht zelf een rugzak van zo’n 18 kilo om het helemaal zelf te doen. “Dat is mentaal ook wel een dingetje. Je moet het doen, maar wel met alles wat je nodig hebt op je rug. Dat maakt elke stap zwaar, maar ergens hou ik wel van die uitdaging.”
De Terugweg: Net zo Zwaar als de Heenweg
De terugweg naar beneden is allesbehalve een makkie. “Je hebt het Base Camp gehaald, maar dan begint het eigenlijk opnieuw. De klim naar beneden lijkt misschien makkelijker, maar je knieën en benen hebben flink wat te verduren,” legt hij uit. Bovendien is het logistiek een uitdaging. Robert besloot om in één keer door te stappen naar een lager gelegen plaats, Namche Bazaar, een tocht van bijna 30 kilometer. “Ze keken me aan alsof ik gek was, maar ik dacht: gas erop. Achteraf was ik wel gesloopt, maar het was een mooie afsluiter van de trip.”
En Dan, Kathmandu
Na de tocht besluit Robert nog een week vrijwilligerswerk te doen in Pokhara. Hij komt terecht op een school waar hij helpt bij het bouwen van een nieuw schoolgebouw en workshops geeft aan de studenten. “Je beseft hoe goed wij het in Nederland hebben,” zegt hij. “Daar geef je les in een gebouw zonder ramen en helpt een tuinslang als waterleiding. Maar ze hebben er de grootste lol en zijn supergemotiveerd. Die ervaring was echt de kers op de taart.”
Waarom Dit Verhaal Inspirerend is
Robert’s verhaal is er een van lef, doorzettingsvermogen en vooral passie voor avontuur. Zijn tocht naar Mount Everest Base Camp toont de kracht en vastberadenheid die in de hulpverlenerswereld zo essentieel zijn. Het is een reminder dat, hoe zwaar een uitdaging ook is, met de juiste mentaliteit en motivatie, alles mogelijk is. Hier bij THISLINE zijn we trots om zulke verhalen te delen, want ze tonen wat een echte hulpverlener kan bereiken. Dit avontuur is slechts het begin – de echte top wacht nog op Robert, en wij zullen er zijn om zijn reis te volgen en te steunen.
Waarom Deze Missie?
Deze tocht is niet alleen voor Robert persoonlijk belangrijk, maar dient ook een hoger doel. Hij heeft deze klim ondernomen om geld in te zamelen voor twee goede doelen die dicht bij zijn hart liggen. “Voor mij is dit niet alleen een kwestie van ‘kan ik het aan’, maar ook een manier om iets terug te doen. Ik wil laten zien dat je als hulpverlener veel kunt bereiken, en ik hoop anderen te inspireren om ook hun doelen na te streven, ongeacht de obstakels.”
Draag bij aan Robert zijn missie
Alle informatie en updates over Robert zijn missie en hoe het geld precies gebruikt wordt vind je op zijn doneer pagina.
Foto’s van Robert zijn klimmen
